Wskazówka: aby wyszukać konkretne hasło wciśnij ctrl + F i wpisz szukaną frazę.
Definicje dotyczące wampirzej społeczności
|
- Aura -
zjawisko polegające na obserwacji niematerialnych kolorów oraz
kształtów otaczających ludzi i przedmioty. Aura jest utożsamiana przez
parapsychologów ze znaną w ikonografii chrześcijańskiej aureolą
otaczająca głowy świętych, inni utożsamiają aurę z polem
morfogenetycznym. Aura miewa pewne znaczenie w praktykach żerowania
wampirów energetycznych. Patrz też; znamię energetyczne.
- Bestia – Termin stosowany wobec drapieżnych instynktów jakie budzą się w wampirach pod wpływem wzrastającego głodu. Określenie jest nieprecyzyjne, bowiem niektórzy traktują je dosłownie (wierząc, że mają w sobie duszę bestii, czy też, że sami są demonami), natomiast inni jedynie jako metaforę. Bestia, „wychodzi” z wampira gdy głód wprowadza go w frustrację, budzi agresję i chęć robienia ludziom krzywdy. To furia. Niektórzy sądzą, że może doprowadzić do szaleństwa jeśli nie będzie kontrolowana. Każdy z nas ma inne doświadczenia z bestią, niektórzy zdają się w ogóle nie mieć z nią problemu, natomiast inni skarżą się na regularne ocieranie się o morderczy szał i berserk. Częściej do tego terminu odwołują się sanguinarianie niż PSI, bo ich potrzeba picia krwi skłania ich do bardziej brutalnych wyobrażeń i agresywnych zachowań. Dla wielu osób termin „bestia” brzmi zbyt romantycznie i kojarzy się z literaturą fantasy, więc unikają go, mówiąc po prostu o głodzie lub rozdrażnieniu.
- Chi / Qi - w filozofii chińskiej energia życiowa, której manifestacją są zjawiska i procesy natury. W szczególności energia owa ma być silnie związana z siłami życiowymi natury i człowieka. W gruncie rzeczy, synonim dla Esencji, Energii życiowej, Prany, Many czy Vitae.
|
- Czarny Welon (The Black Veil) – zwany też Trzynastoma zasadami społeczności (Thirteen rules of community). Jest to spisany przez Michelle Belanger i Ojca Sebastiana dokument, który funkcjonuje w zagranicznych społecznościach jako podstawa moralna postępowania większości wampirów. Również etyka polskiej społeczności opiera się na zasadach spisanych w Czarnym Welonie. Jest to lista bardzo intuicyjnych, moralnych i etycznych zaleceń, którymi powinien kierować się wampir (ale i każdy człowiek) by żyć godnie i nikogo nie krzywdzić. Treść tego dokumentu można z łatwością znaleźć w języku angielskim na blogu Domu Kheperu, a także w tłumaczeniu polskim na tej stronie, w zakładce Czarny Welon.
- Donor / dawca – Donor to słowo rzadko używane w potocznej Polskiej mowie, choć występuje w słowniku (zapożyczone z j. angielskiego). Za to jest chętnie używane w środowisku wampirów w odniesieniu do dawców – czyli osób, które dobrowolnie zgadzają się ofiarować swoją krew lub energię wampirowi, zwykle na podstawie umowy. Wiele dawców staje się kochankami bądź stałymi partnerami wampirów, lub też jest nimi od początku i dowiadując się o naturze swojego partnera, decyduje się na bycie donorem. Dawcą może być także inny wampir, wtedy nazywa się go Kitrą.
- Drenować – rzadko używane w potocznej mowie określenie, choć obecne w słowniku języka polskiego. Oznacza tyle co „zasysać”, „pobierać”, „odprowadzać”. Stąd np. rurki, które stomatolodzy stosują do odsysania śliny nazywają się drenami. W wampirzej społeczności często określenie to występuje jako synonim dla „pobierać”. Czyli wampiry drenują energię.
- Elizjum / Niebo (Haven) – termin bezpośrednio zaczerpnięty z gier fabularnych dotyczących wampiryzmu. Stosowany właściwie wyłącznie w zagranicznej społeczności. Określa bezpieczne miejsce gdzie wampiry mogą spotykać się ze sobą i swobodnie ze sobą rozmawiać o sprawach społeczności. Są to m.in. prywatne domy członków wampirycznych zakonów czy domów oraz nocne kluby czy inne miejsca publiczne w trakcie specyficznych imprez. W Polsce nie istnieje nic co można by nazwać w 100% takim miejscem. Jedyny lokal jaki mógłby pretendować do tego tytułu, to warszawski klub nocny „VooDoo”, oraz odbywająca się corocznie w Bolkowie impreza gotycka Castle Party.
- Energia negatywna
– to rodzaj energii, który związany jest z negatywnymi emocjami,
miejscami czy zjawiskami. Negatywna jest m.in. energia osób ciężko
chorych czy umierających, niektórych nieprzyjemnych miejsc (np.
szpitali) oraz wynikająca z emocji takich jak ból, rozpacz, nienawiść,
agresja czy strach. Niektóre wampiry PSI żywią się taką energią, jednak
wiele osób w społeczności uważa ten jej rodzaj za szkodliwy i
„ciężkostrawny”.
- Energia pozytywna – to rodzaj energii, który związany jest z pozytywnymi emocjami, miejscami czy zjawiskami. Pozytywna jest m.in. energia imprez, na których wszyscy dobrze się bawią, pozytywnych miejsc (np. place zabaw) oraz wynikająca z emocji takich jak zachwyt, radość, natchnienie, podniecenie czy miłość. Tego rodzaju energia jest dla wampirów nie tylko nieszkodliwa, ale często nawet korzystna gdyż udziela się ich samopoczuciu. Dlatego większość wampirów PSI korzystających z emocji czy energii miejsc wybiera właśnie pozytywne energie.
- Esencja życiowa – poetycko brzmiące określenie na krew bądź energię. Patrz też; Prana, Chi, Mana, Vitae.
- Fetyszyzm krwi – dewiacja seksualna, w której motyw krwi (widok, smak itd.) jest źródłem podniecenia seksualnego. Przyznaje się do tego wiele wampirów (głównie Sanguinarian), ale jest to też często spotykana cecha osób nie będących wampirami, a należących do wampirycznej subkultury. Posiadanie tej dewiacji nie czyni z człowieka wampira. Także bycie prawdziwym wampirem nie oznacza bycia fetyszystą krwi. Dewiacja ta wiąże się z podnieceniem seksualnym, jednak nie zmusza do picia krwi w ramach uzupełniania braków energii.
- Głód – Określenie raczej oczywiste, tyle tylko iż wypowiedziane w odpowiednim kontekście będzie oznaczało nie burczenie w brzuchu i porę na obiad, ale wampiryczną potrzebę żerowania, łaknienie krwi czy też energii. Zwykle dla rozwiania wątpliwości mówi się po prostu „wampiryczny głód”.
- Hybryda – jest to określenie na te osoby spośród społeczności, które do żerowania są w stanie wykorzystać zarówno krew jak i czystą energię. Spora część hybryd ma skłonności w kierunku bycia Sang lub PSI. Niektórzy też z wiekiem uczą się nowych technik i staja się hybrydami choć wcześniej nimi nie byli (najczęściej wampiry Sang zostają do tego zmuszone brakiem dawców).
- Inkub - w demonologii inkubami nazywa się demony przybierające postać nieziemsko pięknych mężczyzn (często obdarzonych również atrybutami charakterystycznymi dla demonów, np. rogami albo kopytami), nawiedzające kobiety we śnie i kuszące je współżyciem seksualnym. W wampirycznej społeczności niekiedy nazywa się inkubami wampiry energetyczne, żerujące na energii seksualnej – wampiry seksualne. Damskim odpowiednikiem inkuba jest sukkub.
- Kitra – jest to określenie wywodzące się z zagranicznych społeczności wampirycznych (konkretnie amerykańskich grup określanych domami lub zakonami). Oznacza wampira, który dobrowolnie oddaje swą krew lub energię innemu wampirowi – jest więc dawcą. Najczęściej Kitrami są wampiry PSI, wobec wampirów Sang, nie jest to jednak zasada. W polskiej społeczności raczej rzadko używa się określenia „Kitra”. Cytując książkę Michelle Belanger „Wampiry same o sobie”: „Kitra – według Lady Eden z Dworu Lighting Bay słowo to wywodzi się z języka aramejskiego, gdzie oznaczało węzeł lub wiązanie. Stosowane powszechnie zarówno przez członków Sanguinarium, jak i Ordo Strigoi Vii, początkowo odnosiło się do dawcy, ale także (...) do wampira. W niektórych wczesnych grupkach Kitra byli postrzegani jako istoty podległe „prawdziwym” wampirom, które można było traktować niczym drugorzędnych członków wampirycznej społeczności. Dzięki działalności takich osób jak LadyBlak Kitra zaczęli być traktowani na równi z innymi wampirami.”
- Kundalini -
Podstawowe wyobrażenia kundalini to moc uśpiona u podstawy kręgosłupa,
podobna do ognistego, wężowego zwoju, gdy spoczywa, lub do słupa ognia,
gdy się wznosi. Kundalini jako moc wewnętrzna budzi się u podstawy
kręgosłupa, w ośrodku zwanym muladharą. Poruszając się w kanale (nadi)
suszumny stopniowo przebija kolejne ćakry (czakry, czakramy) i wznosi aż
ponad szczyt głowy do ośrodka sahasrara, gdzie znajduje swe ujście, w
efekcie prowadząc do zjednoczenia z kosmosem, wyzwolenia. Teoria
kundalini ma znaczenie w niektórych technikach żerowania wampirów
energetycznych i teoriach genezy wampiryzmu.
|
- Link – nie chodzi o hiperłącze. Linkiem nazywa się niematerialne, tworzone z energii połączenia między żerującym wampirem PSI, a jego ofiarą/dawcą. Link taki jest świadomie tworzony przez wampira. Z tej techniki korzystają wampiry PSI i hybrydy, żerujące akurat na energii. Niekiedy mówi się też o naturalnie powstającym linku między osobami, które łączy silna emocjonalna więź (nie ma to wówczas związku z wampiryzmem). Link jest czymś na kształt energetycznego sznura czy łańcucha, łączącego dwie istoty i może on służyć m.in. do pobierania energii, niczym igła strzykawki. Inne działanie linków to przeczucia np., odczuwanie, że bliska osoba ma właśnie kłopoty czy jest smutna. Linki między bliskimi sobie osobami są stałe i charakterem przypominają układ nerwowy. Natomiast połączenia tworzone przez wampiry na czas żerowania są (a przynajmniej powinny być) zrywane po zakończeniu pożywiania się i mają charakter przypominający tunel lub rurę. Niektóre wampiry pozostawiają swoje linki lub ślady po nich, umożliwiające łatwe odtworzenie ich nawet na odległość. Zwykle wynika to albo z nieumiejętności czy braku doświadczenia, albo z zamierzonego działania wampira. Oczywiście nie jest to zbyt etyczne i jest nadużyciem wobec dawcy. Na szczęście zdarza się to dość rzadko gdyż niezerwany link może zaszkodzić wampirowi, powodując utratę pobranej energii lub współodczuwanie uczuć ofiary, szczególnie negatywnych.
- Magia wampiryczna – zbiór praktyk magicznych opartych na drenowaniu cudzej energii oraz rytualnym wykorzystaniu krwi i motywów wampirycznych. Praktykujący taką magię okultyści nie muszą być wampirami - jedynie posługują się symilarnymi technikami drenowania energii. Więcej można o tym przeczytać w artykule o magii wampirycznej.
- Mana – pochodząca z religii polinezyjskiej koncepcja energii w świecie materialnym. Mana może przemieszczać się z przedmiotu w przedmiot, z jednego istnienia w inne, ma właściwość przenikania całej rzeczywistości. Jest ona rozumiana jako jeden z rodzajów duszy człowieka, niezwiązanej bezpośrednio i na stałe z ciałem. W gruncie rzeczy, synonim dla Esencji, Energii życiowej, Prany, Chi czy Vitae.
- Maskarada – Termin będący naleciałością z wampirycznych gier fabularnych. Oznacza zachowywanie istnienia prawdziwego wampiryzmu, naszej społeczności i przynależności do niej w tajemnicy przed „zwykłymi” ludźmi. Często staje się znakiem rozpoznawczym pseudowampirów – nastolatków zafascynowanych literaturą i grami RPG, które wchodzą do wampirzej subkultury i podają się za prawdziwe wampiry, choć nimi nie są. Choć w naszej społeczności są rzeczy, o których nie rozmawiamy z innymi ludźmi i nie mamy też w zwyczaju przyznawać się do swojego wampiryzmu w najbliższym otoczeniu (np. w pracy czy szkole) to nikt z nas nie nazywa tego maskaradą (chyba, że żartobliwie). Większość wampirów stara się być anonimowa nawet w społeczności, z obawy przed niechętną reakcją ich bezpośredniego otoczenia. Często też wampiry nie opowiadają o sobie byle komu, bo zwyczajnie nie ma się tu czym przechwalać. Nie milczymy dlatego, że zakazują nam tego jakieś przykazania czy kodeks ale dlatego, że jest to po prostu rozsądne. Gdy ktoś przechwala się na lewo i prawo, że jest wampirem, to prawdopodobnie wcale nim nie jest. To tak, jakby ktoś przechwalał się rakiem płuc... Istnieje wiele źródeł informacji o naszej społeczności, zdarza nam się o sobie opowiadać, ale nie rozpowiadamy tego kim jesteśmy, na ulicy. Nie jest to żadna maskarada, tylko rozsądek i pokora. Nic nie zakazuje nam o sobie opowiadać.
- Mentor – Zarówno w żargonie społeczności wampirycznej jak i środowisku ezoterycznym, oznacza osobę która jest opiekunem, nauczycielem i przewodnikiem jakiejś osoby. Mentor jest też w pewnym sensie autorytetem. W kontekście naszej społeczności zwykle będzie to wampir, który spowodował przebudzenie innego wampira i/lub czuwa nad nowo przebudzonym, starając się przekazać mu rzetelną wiedzę i służyć dobrą radą. Mało kto ma to szczęście, by uświadczyć opieki mentora, który faktycznie zasługuje na to miano. Większość wampirów musi radzić sobie sama i jedyną pomocą jest dla nich społeczność i publikowane przez nią informacje (jak ta strona).
- Nieświadomy wampiryzm – Zjawisko nieświadomego żerowania przez kogoś na energii innych ludzi, najczęściej manifestujące się jako wampiryzm emocjonalny. Taki wampir nie ma pojęcia o tym, że żeruje. Jego instynkty prowadzą go za niego, często determinując jego wścibski, nachalny charakter. Nieświadomym wampirem niekiedy stają się też na pewien czas osoby poważnie chore. Wiele prawdziwych wampirów przed swym przebudzeniem było nieświadomymi wampirami energetycznymi.
- Ofiara – ofiarą jest osoba, która nie jest świadoma, że żeruje na niej jakiś wampir lub osoba, która jest tego świadoma ale nie wyraziła na to zgody. Najczęściej takie sytuacje dotyczą wampirów PSI, które żerują w przestrzeni publicznej na większych grupach ludzi, np. pochłaniając emocje na jakimś koncercie, czy drenując energię z grupy osób siedzących w autobusie. W tych sytuacjach strata jest dla ofiar właściwie niewyczuwalna i nieszkodliwa. Sytuacje gdy dotyczy to jednostek i jest szkodliwe dla takiej osoby są sporadyczne i generalnie są niezgodne z ogólnie przyjętym kodeksem etycznym społeczności.
- OoBE – skrót od angielskiego terminu „Out of Body Experience”, czyli doświadczenia poza ciałem. Jest to stan, w którym nasza dusza (czy też eteryczne/astralne ciało) opuszcza ciało fizyczne i znajduje się w niematerialnym świecie astralnym. Samo w sobie zjawisko nie jest związane z wampiryzmem, jednak cześć wampirów wykorzystuje podróże poza ciałem do żerowania. Wiele osób praktykujących OoBE ma przez to bardzo złe mniemanie o wampirach. Żerowanie na osobach poruszających się poza ciałem wyrządza im prawdopodobnie większe i mocniej odczuwalne szkody niż na osobach fizycznych. Patrz też; wampir astralny.
|
- Porfiria – schorzenie wynikające z zaburzenia działania enzymów w szlaku syntezy hemu, zwanym szlakiem porfiryn. Choroba ma często podłoże genetyczne. Objawy mogą pojawiać się zaraz po urodzeniu, częściej jednak spotyka się je u dorastającej młodzieży. Objawy porfirii skórnej wywołuje najczęściej światło słoneczne. Czynnikami wywołującymi atak w porfirii wątrobowej są: alkohol, niektóre leki, stres, hormony płciowe, niedobory minerałów, anemia, choroby i infekcje, ostre zapachy chemiczne. Porfirie wrodzone, powodują patologiczne nagromadzenie porfiryn we krwi i tkankach. Nadmiar porfiryn wywołuje rozmaite objawy, np. zaniki naskórka wskutek nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne, czerwonawe zabarwienie zębów i paznokci, obkurczanie dziąseł co wiąże się z obnażeniem szyjek zębów, czasem wyjątkowo szybko rosnące i obfite owłosienie, anemię i alergię na allicynę (związek występujący w czosnku). To właśnie te objawy sprawiły, że chorobę tę nazywa się potocznie wampiryzmem i prawdopodobnie jest jednym ze źródeł ludowych legend o wampirach. Nie jest jednak związana z prawdziwym wampiryzmem, choć sceptycy mogą uparcie twierdzić inaczej.
- Prana – w hinduizmie i teozofii siła życiowa utrzymująca przy życiu wszystkie istoty żywe, utożsamiana z oddechem. W gruncie rzeczy, synonim dla Esencji, Energii życiowej, Chi, Many czy Vitae.
- Przebudzenie – moment (bądź okres), w którym uświadamiamy sobie, że jesteśmy wampirami i zaczynamy świadomie odczuwać głód. Przebudzenie może być nagłe i być skutkiem jakiegoś wydarzenia czy uzyskanej wiedzy, lub może być rozciągnięte na jakiejś przestrzeni czasu i łagodne, tak że nie jesteśmy w stanie przypisać mu konkretnej daty. Dlatego mówiąc o przebudzeniu podaje się zwykle tylko rok, czasami konkretny miesiąc danego roku. Patrz też; notatka o przebudzeniu na stronie głównej.
- Starsi / Starszyzna – w zagranicznych społecznościach, przede wszystkim w grupach określających się domami czy zakonami, tytuł ten przysługuje konkretnym wampirom; uhonorowanym w hierarchii grupy bądź najstarszym wiekiem (zwykle mając na myśli ilość lat, które upłynęły od ich przebudzenia). Poza organizacjami zhierarchizowanymi określenie to raczej nie jest stosowane, chyba że półżartem w stosunku do najstarszych wiekiem wampirów czy osób uważanych za autorytety w społeczności. Wiele osób widzi w tym określeniu jedynie romantyczną naleciałość z gier fabularnych i uważa za niepoważne stosowanie go.
- Sukkub - w demonologii sukkubami nazywa się demony przybierające postać nieziemsko pięknych kobiet (często obdarzonych również atrybutami charakterystycznymi dla demonów, np. rogami albo kopytami), nawiedzające mężczyzn we śnie i kuszące ich współżyciem seksualnym. W wampirycznej społeczności niekiedy nazywa się sukkubami wampirzyce energetyczne, żerujące na energii seksualnej – wampirzyce seksualne. Męskim odpowiednikiem sukkuba jest inkub.
- Swan / Black Swan (ang. Łabędź/Czarny łabędź) – To określenie wywodzi się z zagranicznych społeczności wampirycznych. Opisuje osobę nie będącą wampirem, lecz mocno zainteresowaną społecznością, sympatyzującą z nią oraz wspierającą ją. Czarnymi łabędziami są m.in. donorzy oraz członkowie rodzin czy przyjaciele wampirów (świadomi istnienia społeczności oczywiście). Szczerze mówiąc, nie wiem skąd pomysł żeby ich nazwać akurat łabędziami. Prawdopodobnie sami wymyślili sobie ten przydomek. Tworzą własne społeczności, przykładem może być zagraniczna grupa Black Swan Haven.
- Syndrom Renfielda - inaczej kliniczny wampiryzm, lub hemoseksualizm. To rzadkie psychiczne zaburzenie wyróżnione w 1992 roku przez psychiatrę Richarda Nolla. Objawia się u chorego silnym łaknieniem krwi. Nowoczesna terminologia psychiatryczna syndrom Renfielda klasyfikuje jako rodzaj schizofrenii lub parafilii. Często objawia się samookaleczaniem w celu picia własnej krwi. Choroba ta nie jest związana z prawdziwym wampiryzmem, choć sceptycy mogą uparcie twierdzić inaczej.
- Ścieżka lewej ręki – nurt filozoficzny w okultyzmie, którego celem jest dorównanie Bogu. Zakłada on iż w każdym człowieku jest boska potęga i można zapanować nad nią dzięki ciężkiej pracy nad sobą, w tym poprzez poznawanie swojej „ciemnej strony”. Wyraża się słowami „niech się stanie wola moja”. Stoi w opozycji do ścieżki prawej ręki, którą cechuje oddanie się pod władzę Boga, i która wyraża się w słowach „niech się stanie wola twoja”. Ścieżka lewej ręki jest bardzo często praktykowana przez wampiry zajmujące się okultyzmem i jest też przyjmowana za oficjalną filozofię wielu wampirycznych domów i zakonów.
- Światłowstręt / fotofobia – nadwrażliwość oka na światło, objawia się najczęściej odruchowym mrużeniem powiek. Może być objawem schorzeń tęczówki, zapalenia spojówek, zranień rogówki, niektórych chorób zakaźnych jak na przykład odry, wścieklizny, achromatopsji. Może też występować jako jeden z objawów przy silnych osłabieniach organizmu (np. zatrucie alkoholowe), a także w migrenie. Jest to jedna z przywar wampiryzmu, z której niektórzy kpią. Nie ma bowiem żadnych podstaw by łączyć światłowstręt z prawdziwym wampiryzmem. Niektórzy jednak uparcie go z nim wiążą.
- Vitae – Określenie na krew, lub niekiedy energię życiową, będące naleciałością z gier fabularnych dotyczących wampiryzmu. Jest jednak dość wdzięcznie brzmiące i bywa używane w nomenklaturze społeczności. Patrz też; Prana, Mana, Chi, Esencja życiowa.
- Wampir astralny – rodzaj wampira PSI, który żeruje w płaszczyźnie astralnej (stosując technikę OoBE) na innych osobach poruszających się poza ciałem lub na osobach nieświadomych; śpiących. Ten rodzaj wampiryzmu spotyka się ze szczególną niechęcią ze strony ludzi i psuje opinie o naszej społeczności. W większości przypadków narusza kodeks etyczny społeczności.
- Wampir emocjonalny – Rodzaj wampira PSI, który żeruje na energii pozyskiwanej poprzez emocje. Na przykład, wywołuje bardzo żywiołowe kłótnie w swoim towarzystwie i żywi się energią, którą emanują kłócący się ludzie. Różne osoby preferują różne emocje: może to być agresja, strach, ból, smutek, rozpacz, ale także podniecenie, szczęście, natchnienie czy intensywny śmiech. Emocje mogą być zatem negatywne lub pozytywne. Wampiry emocjonalne miewają preferencje w tym względzie. Zwykle o energii z emocji negatywnych twierdzi się, że jest „ciężkostrawna”. Patrz też; energia negatywna, energia pozytywna.
- Wampir krwi / Sang / Sanguinarianin – Są to określenia na te osoby spośród społeczności, które dla zaspokojenia głodu potrzebują kontaktu z krwią, konkretnie picia krwi. Sang, to zdrobnienie od Sanguinarianin, które to słowo z kolei pochodzi z łaciny i oznacza właściwie tyle co „krwiopijca” czy „pijący krew”.
- Wampir psychiczny / Wampir energetyczny / PSI – Są to określenia na te osoby spośród społeczności, które dla zaspokojenia głodu wykorzystują pobieranie czystej energii, za pomocą różnorakich technik. Nie potrzebują kontaktu z krwią, ale mogą potrzebować dotyku, kontaktu wzrokowego, zbliżenia, silnych emocji itp. Niektórzy dzielą ten rodzaj wampirów na podtypy. Patrz; wampir emocjonalny, seksualny, astralny.
- Wampir seksualny – rodzaj wampira PSI, który żeruje na energii pozyskiwanej podczas stosunku seksualnego lub w trakcie innych działań o charakterze jednoznacznie erotycznym (np. kobieta może podniecać mężczyznę tańcem ze striptizem, lecz nie dojdzie między nimi do zbliżenia). Niektórzy potocznie nazywają takie wampiry sukubami bądź inkubami. Charakter potrzebnego wampirowi zbliżenia może być bardzo różny. Zdaje się, że ten rodzaj wampiryzmu częściej zdarza się wśród kobiet.
- Wannabe (od „wants to be”; chcący być) - potoczne, anglojęzyczne określenie na osobę, która zafascynowana jest fikcyjnym wizerunkiem wampira i uparcie pragnie aby ją w niego przemienić. Takie osoby bywają bardzo irytujące dla członków społeczności, jednak zwykle prędko wyrastają ze swojej fascynacji, albo udaje im się wytłumaczyć, że prawda różni się od fantastyki i nie można nikogo przemienić.
- Więź krwi – romantyczne określenie na silną, emocjonalną więź, która niekiedy tworzy się między wampirem, a jego donorem, szczególnie w przypadku ofiarowywania krwi. Ponoć częściej to dawcy odczuwają taką więź w stosunku do wampira, niż na odwrót (oczywiście mowa o sytuacjach gdzie te osoby nie są w związku, lecz wiąże ich jedynie umowa). Inne znaczenie terminu „więź krwi” dotyczy rytuału, w którym wykorzystuje się krew dwojga ludzi do zawarcia paktu, umowy czy przysięgi między nimi, czy też dla przypieczętowania ich przyjaźni (nie ma to właściwie nic wspólnego z wampiryzmem). Zjawisko więzów krwi wielu osobom może kojarzyć się z fantastyką czy grami fabularnymi, jest jednak faktem. Nie zawsze się pojawia i nie zawsze ma tę samą siłę.
- Zakon / Dom – organizacje określające się domami lub zakonami (a czasem też bractwami, kościołami czy klanami) to zazwyczaj ugrupowania o charakterze okultystycznym, posiadające hierarchię, wiele różnorodnych zasad i regulacji. W Polsce w obecnej chwili (na rok 2015) nie funkcjonuje żadna taka wampiryczna grupa. Dawniej organizacją o takim charakterze miało być Trydium (House of Trydium). Przykładem zagranicznych grup tego typu może być House Kheperu, Temple Sahjaza lub Ordo Sekhemu. Wiele tego rodzaju organizacji buduje swoją hierarchię w oparciu o fikcyjne struktury opisane w grze fabularnej Wampir; Maskarada, stosuje dworskie zasady etykiety czy hołduje pewnemu stereotypowemu wizerunkowi wampira. Nie wszystkie oczywiście, lecz wiele z domów i zakonów zawiera w sobie mroczną i fantazyjną stylistykę, co wielu osobom się nie podoba. Większość okultystycznych organizacji wampirycznych skłania się ku filozofii ścieżki lewej ręki.
- Znamię energetyczne – Niektórzy twierdzą, że wampiry można rozpoznać po ich specyficznej naturze energetycznej, czy też odróżniającej się aurze. Niektórzy nazywają to znamieniem energetycznym. Faktycznie, niektórzy ludzie wyraźnie wyczuwają różnicę, przebywając w towarzystwie wampira, nawet jeśli ów wcale nie żeruje. Ktoś dostatecznie wrażliwy może zauważyć tę różnice, choć nie będzie w stanie jej nazwać i wyjaśnić, zaś ktoś bardziej doświadczony może potrafić w ten sposób rozpoznać wampira. Również niektóre wampiry potrafią ponoć w ten sposób rozpoznawać swoich „braci”.
- Żywiciel – Inne określenie na dawcę/donora. Dla części osób różni się wydźwiękiem; ma oznaczać osobę ofiarującą wampirowi krew czy energię bez jednoczesnego odczuwania przywiązania wobec niego. Donor natomiast w tym rozumieniu jest osobą emocjonalnie związaną z wampirem, którego karmi. Nie wszyscy jednak stosują takie rozróżnienie.